📄 کلاس یا خودم؟

کلاس یا خودم؟

شاید تعداد زیادی از دانش آموزانی که کلاس کنکور رو حتی با وجود اینکه حدس میزدن ممکنه قبول نشن، ولی باز از اول تابستون ثبت نام نکرده بودن، نتایج هم اومد و در نهایت دیدن قبول نشدن و تصمیمشون مبنی بر بودن پشت کنکور و خوندن مجدده. البته کسانی هم بودن که قبولیشون مطابق میل خودشون یا خانواده نبوده و اونا هم میخوان دوباره برای کنکور سال بعدش بخونن. در هرصورت ما با سوال تعداد زیادی از دانش آموزان و فارغ التحصیل هایی روبرو میشیم که میپرسن؛ حالا خودم که تجربه یه سال مدرسه و کنکور رو دارم بشینم بخونم بهتره یا کلاس برم؟

میخوام این سوال رو با یه مثال از موضوعی غیر از کنکور و کلاس درس جواب بدم. فرض کنید یه اداره به کارمندانش گفته صبح از ساعت 8 سرکار حضور داشته باشند و ساعت 4 عصر هم میتونن محل کارشون رو ترک کنن و برای مشخص شدن زمان ورود و خروجشون از یه دستگاه کنترل هم استفاده میشه. مسلما تا زمانی که کارمندان اون اداره بدونن باید سر یه زمان مشخص حضور داشته باشن و اگه تاخیر ورود یا خروج زودتر از موعد مقرر داشته باشن از حقوق آنها کسر خواهد شد، حتما سعی میکنن سر ساعت بیان و برن. ولی اگه زمانی بدونن تاخیر اونا هیچ تاثیری در میزان حقوق دریافتی اونا نداره و یا دستگاه کنترل کننده ای درکار نیست یا این دستگاه خراب شده، به طور یقین تعداد زیادی از کارمندان از زمان کاری خود فرار میکنن یا کارهای خصوصیشون رو در این زمان میذارن، پس ساده ترین نتیجه اینه که وقتی کنترلی باشه یا موظف به حضور باشن بازده کاری بهتری خواهند داشت.

اینجوری کارمندی که بخواد صبح تا 10 بخوابه چون دلش نمیخواد زودتر بیدار بشه یا فرضا دیشب مهمونی بوده مجبور میشه یا مهمونی نره یا بره زودتر برگرده که صبح زودتر بیدار بشه. یا مثلا کارمندی که با یه عطسه حال نداشته بره سرکار، وقتی بدونه تعداد روز محدودی میتونه مرخصی بگیره درنتیجه بیماری که جدی نباشه رو بهونه نمیکنه و به کارش میرسه تا مرخصیش برای موارد خاص بمونه.

حالا اگه توی همون اداره مدیریت تصمیم بگیره به کسانی که اضافه تر از زمان کار بمونن اضافه کار بده، حتما تعداد زیادی مشتاق موندن در زمان اضافه خواهند بود. بعد از یه مدت شاید افرادی پیدا بشن که کارشون رو در زمان مقرر انجام ندن که توی زمان اضافه کاری باشن تا پول بیشتری بگیرن، اون زمان برای اینکه مدیر متوجه بشه چه کسانی واقعا کار میکنن میتونه دوربین در اتاق ها بذاره یا خروجی کار روزانه بگیره تا کسی نخواد تغییراتی در زمان کارش بده.

کلاس کنکور هم همینه؛

وقتی ما به عنوان یه دانش آموز بدونیم قرار نیست سر کلاس حاضر باشیم، پس صبح اگه یکم دیرتر بیدار بشیم میگیم عیبی نداره و به مرور یه ربع و نیم ساعت خوابیدن صبح میشه تا ظهر توی رختخواب بودن.

یا وقتی دانش آموز بدونه باید تا فلان مبحث بخونه چون تکلیف داره یا ازش درس پرسیده میشه یا آزمون داره، خودش رو موظف به خوندن دروس داده شده میدونه.

اگه هر داوطلب کنکوری خودش رو یه دانش آموز بدونه که تازه داره مطالب درسی رو یاد میگیره، پس دیگه تکیه به دانسته های قبلی خودش نمیکنه و اگه هر درس یا مبحث و پایه ای رو در زمان تحصیلش خوب و کامل یاد نگرفته باشه حالا وقتشه که تمامی نواقص درسیش رو برطرف کنه و بتونه نقاط ضعفش رو تقویت کنه و دانسته هاش رو تحت پوشش دوره جدید کلاس به نقاط قوت درسیش تبدیل کنه. ولی مسلما اگه همون پشت کنکوری سرکلاس حاضر نشه شاید هیچوقت ندونه چه اشکلاتی داره و یا نتونه با جزوه های سال قبلش بخوبی بخونه، چون دیگه معلمی نیست که بخواد دوباره سرکلاس مطالب درسی رو بازگو نمیکنه.

حالا خودم میخونم؛ یعنی این امکان وجود داره:

• صبح خواب بمونم چون حالا طبق برنامه کلاس هم پیش نرم عیبی نداره و خودم برنامه ریزی میکنم.
• امروز بیرون کار دارم و حالا امروز فلان جا میخوام برم و حالا که مجبور نیستم به کلاس برسم پس عیبی نداره فردا خودم میخونم، ولی اون فردا نمیاد.
• یکم بی حال و حوصله هستم یا انگار مریضم، حالا امروز حال ندارم و بعدا امروز رو هم جبران میکنم و میخونم، ولی جبرانی های روی هم تلمبار میشه.
• تازگی ها بی انگیزه شدم و چیزی منو سر ذوق نمیاره بخونم، چون خودم توی خونه نشستم و چیزی مثل کلاس و معلم و هم کلاسی باعث تغییر روحیه توی من نمیشه و حس رقابت با هم کلاسی هام ندارم و انگیزه و انرژی مثبت از معلمی نمیگیرم.
• اینا رو یادمه پارسال خوندم ولی بعضی قسمت هاش برام قابل فهم نیست و انگار خوب یاد نگرفتم، در نهایت چون کلاس نمیرم پس یا بیخیال خوندن اون مطالب میشم یا همون مدل قبل مرور میکنم که نصفه و نیمه یاد گرفتم.
• خودم جزوات و کتاب های پارسال رو دارم و میخونم، ولی چون کلاس نمیرم بعد از یه مدت میبینم از بعضی تغییرات مطالب غافل موندم و چقدر اشتباه یا کم خوندم.
• خودم تجربه کلاس و کنکور رو دارم و میخونم، ولی بعد از کنکور میبینم تجربه یه سال من خیلی خیلی کمتر از تجربه چندین سال تدریس معلمم بوده و باعث شده از خیلی نکات خاص و تله های کنکوری دور بمونم.
• چون کلاس نمیرم مجبور نیستم آزمونی بدم یا تکلیفی رو آماده کنم و حالا بعدا خودم آزمون یه جایی رو شرکت میکنم.
• اشکالات درسیم رو مجبورم از توی جزوات ناقصم بگردم پیدا کنم یا توی گوگل سرچ کنم یا از دوستام بپرسم که اوضاع درسی بعضی از اونا افتضاح تر از منه و بعضی هاشون رو نمیفهمم چی میگن و جوری که توضیح میدن من یاد نمیگیرم چون یه جاهایی از مطلب رو یادشون میره.
• چندبار از دوستم پرسیدم و توضیح داده نفهمیدم و دیگه روم نمیشه بپرسم و این قسمت رو نمیخونم.
• دیگه حالا که تابستون کلاس نرفتم دیگه نمیرسم، ولی بارها شنیدیم که ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است، با دیر کلاس رفتن میشه جبران دیرکرد رو کرد ولی با کلا نرفتن هیچ جبرانی نمیشه کرد.

و کلی امکان و احتمال دیگه هست که هر کدوم از ما به عنوان یه دانش آموز ممکنه گفته باشیم برای توجیه خودمون و یا از زبون خیلی ها شنیده باشیم.

نمیشه منکر این شد که حضور در کلاس به ما انرژی و انگیزه برای تلاش بیشتر رو میده و ما رو به سوی یادگیری هُل میده و در کنارش ما حس رقابت رو خواهیم داشت، رقابت با دیروز قبلی خودمون و رقابت با هم کلاسی هامون که هر دوی اینها میتونه برای ما نوعی تقویت روحیه باشه.

همچنین نمیشه منکر این نکته شد که حضور در کلاس و به روز شدن آموخته های ما باعث تقویت نقاط ضعف ما و تبدیل آنها به نقاط قوت درسی و تحت پوشش قرار دادن آموخته ناقص قبلی با اطالاعات جدید، که این بسیار مهمه چون یاد گرفتن باعث ایجاد حس نشاط در ما میشه که قطعا در بازدهی ما بسیار موثر خواهد بود.

در اینجا ما به اهم مسایل اشاره کردیم که شاید بتوان دلایل دیگری برای مقایسه بین مفید بودن خواندن خودمان و حضور در کلاس بیاوریم که در نهایت به موثر بودن حضور مجدد در کلاس درس برسیم که این مقایسه می تواند سرنوشت زندگی ما را تغییر دهد و تصمیم گیری اشتباه می تواند باعث هدر رفتن یک سال از عمر ما شود که جبران ناپذیر خواهد بود پس آگاهانه انتخاب کنید و تصمیم بگیرید.

به امید موفقیت همه شما عزیزان در کنکور